Op 12 mei 2017 verdedigde Lieke van Deinsen haar proefschrift Literaire erflaters. Canonvorming in tijden van culturele crisis, 1700-1750 (Hilversum: Verloren 2017).
NWO besteedde uitvoerig aandacht aan de afronding van het project in een lang artikel (Engels & Nederlands). Evenals Historisch Nieuwsblad (juni 2017) en Neerlandistiek.nl.
Samenvatting:
De Nederlandse literaire canon laat geregeld de gemoederen hoog oplaaien. Maar hoe komt het eigenlijk dat we Vondel lezen en niet de grotendeels in de vergetelheid geraakte Jan Vos? In deze studie staat de canonvorming van de Nederlandse literatuur als een historisch proces centraal. De focus ligt hierbij op de slecht gekende (vroege) achttiende eeuw: een periode die vaak is beschreven in termen van verval, verfransing en het verlies van de culturele eigenheid van het land.
Toch blijkt de achttiende eeuw een geheel eigen stempel te hebben gedrukt op de omgang met het literaire verleden. Binnen vertrouwde ruimtes van verzamelkabinetten en privébibliotheken gaat men opzoek naar de culturele fundamenten van het land. Deze zoektocht moet geduid worden in directe lijn met typische contemporaine bevlogenheden als verzamelmanie, historiezucht, encyclopedisme en de groeiende interesse in culturele en nationale identiteit. Aanhakende bij en in contrast met internationale debatten over de afbakening van volkstalige culturele tradities, doen ook Nederlanders een poging om tot een definitie van de typisch Nederlandse literaire smaak te komen.
Dit onderzoek werd uitgevoerd aan de Radboud Universiteit Nijmegen en maakt deel uit van Lotte Jensens Vidi-onderzoeksgroep Proud to be Dutch.
De handelseditie is verkrijgbaar bij Uitgeverij Verloren.
Lieke van Deinsen 